Nieuw reisverhaal: Week 8 Childrenward

Nieuw reisverhaal: Week 8

Maandag 17 juni 2019.

Vandaag zijn we weer te vinden op de Childrenward.  Hier had ik enorm veel zin in! Het was een druk dagje op de afdeling. We zijn gestart met het meten en registreren van de vitale functies. Er lag een jongetje van 3 maanden aan het zuurstof. Ik kreeg er in de ochtend al gelijk een raar onderbuikgevoel bij en zei al tegen Fleur, ik denk niet dat hij het gaat overleven. Bij het meten van de vitale functies had hij een saturatie van 43%. Deze moet normaal gesproken tussen de 97/100% zijn. We konden hier niet te lang bij blijven staan want er moesten nog meer dingen gebeuren.. Na het rondje metingen hebben we een aantal wonden mee verzorgd. Een meisje van 10 jaar had een geïnfecteerde arm en vinger. Ze was doodsbang voor de wondverzorging, dit vind ik ook niet heel gek aangezien ze geen medicatie tegen de pijn krijgt. Tijdens de behandeling was ze hard aan het schreeuwen en huilen. Daarnaast probeerde ze ook een aantal keer weg te lopen. Ze werd niet gekalmeerd door haar moeder, die schreeuwde alleen maar dat ze moest stoppen met huilen. We hebben haar proberen te kalmeren door zachtjes tegen haar te praten en haar hand vast te houden. Hierbij merkte we toch wel vertrouwen bij haar te winnen, waardoor we uiteindelijk toch de wond hebben kunnen verzorgen. Hierna kwam er een jongetje van twee jaar binnen in de treatment room. Hij had allemaal brandwonden op z’n rug, buik, armen en billen. Door het spelen bij vuur en de onoplettendheid van de ouders is zijn gehele bovenlijf verbrand. Dit is toch wel heftig om te zien. Na veel tegenstribbelingen is het uiteindelijk gelukt om ook zijn wonden te verzorgen. Na het verzorgen van de wonden hoorde we vrouwen heel hard huilen en schreeuwen.  Een collega vertelde dat het jongetje van 3 maanden is overleden.. Wat was dit heftig om te zien.. De moeder en oma van het jongetje lagen op de grond te huilen en te schreeuwen van verdriet. Op z’n moment voel je jezelf heel erg machteloos en kun je niks anders doen dan proberen te troosten en er voor ze te zijn. Ik had continu een brok ik mijn keel en tranen in mijn ogen, maar probeerde het de hele tijd weg te slikken omdat het hier niet gepast is om je emoties te tonen. Vervolgens werd zijn infuus uit zijn armpje gehaald. Daarna werd het doek van zijn moeder over hem heen gelegd. De verpleegkundige heeft geholpen om het kindje op de rug van de moeder vast te maken. Er gingen een aantal doeken over het kindje heen ter ondersteuning en bedekking voor het hoofdje en lichaam. Vervolgens liepen ze weg, naar huis. Het is zo moeilijk om ouders weg te zien lopen met een overleden kindje op hun rug, wetende dat ze nog een aantal uur moeten lopen om thuis te komen. Dit kun je jezelf echt niet voorstellen, verschrikkelijk! Het was een heftig ochtendje. In de middag was het rustig en hebben we lekker buiten gespeeld. We hadden ballonnen en kleurboeken meegenomen, dat vinden ze helemaal geweldig! Het was een leerzame en indrukwekkende dag!

Dinsdag 18 juni 2019.

Vandaag was het een rustig dagje op de afdeling. Tijdens de morning report werden er ook geen bijzonderheden verteld. Op de afdeling zijn we gestart met het meten en registreren van de vitale functies. Na het rondje metingen hebben we een rondleiding gekregen in de HIV kliniek. Dit is een kleine kliniek in het ziekenhuis waar vaders, moeders en kinderen getest worden op HIV. Tevens krijgen de ouders hier voorlichting over de ziekte, het gebruik van medicatie en het geven van borstvoeding met HIV. Terug op de afdeling hebben we een ronde met de arts gemaakt. Vier kindjes waren weer helemaal opgeknapt dus die zijn ontslagen in het ziekenhuis. Een jongetje van twee jaar mocht eindelijk uit de tractie na zes weken. De fractuur was nog niet helemaal geheeld, dus moest zijn been nog voor twee weken in het gips. Dit hebben we samen met de arts mogen doen. Ook hierna kon het jongetje eindelijk naar huis. Het is altijd fijn om te zien dat kinderen weer gezond terug naar huis mogen, dit geeft je een goed en voldaan gevoel! Tijdens de lunch was er een jongetje van twee jaar buiten bewustzijn binnen gekomen met convulsies (stuiptrekkingen). Convulsies zien er heel naar uit. Er is geen controle meer over het lichaam en ze liggen heel erg te trillen. Het lijkt op een epileptische aanval. Gelukkig is er snel gehandeld en waren de convulsies na een uurtje verdwenen. Verder hebben we in de middag nog lekker gespeeld met de kinderen. Ouders zijn ontzettend dankbaar als je hun kindje een ballon, kleurplaat of bellenblaas geeft. Met zoiets kleins kun je stiekem toch al ontzettend veel betekenen, dit zijn toch wel mooie momenten waar je veel voldoening uit kunt halen. 

Woensdag 18 juni 2019.

Vandaag was het een drukke dag op de afdeling. We zijn gestart met het maken van een ronde samen met de night shift. In de nacht was er een jongetje van 11 maanden binnen gekomen met malaria en anemie. Hij had hoge koorts en convulsies. Het jongetje was erg mager, hierdoor konden ze moeilijk een canule zetten in zijn armpjes. Na een aantal keer proberen hebben ze toch besloten om de canule in zijn hoofd te plaatsen. Dit zag er heel akelig uit, ik had dit ook nog nooit eerder gezien. Gelukkig lukte dit wel en heeft hij via deze weg de nodige medicatie kunnen krijgen. Er is hier een medicijn wat echt goed helpt bij Malaria, Artesonate. Het werkt zo goed kinderen hiervan binnen 1 à 2 uur van opknappen. Later in de ochtend heb ik geassisteerd bij het inbrengen van een neus-maagsonde en het geven van sondevoeding. Dit was bij een 11 jarig meisje die al twee weken op de afdeling ligt met meningitis. Verder zijn er nog twee kindjes met malaria en anemie binnen gekomen. Dit zijn toch wel de twee meest voorkomende ziektebeelden. Gelukkig was er vandaag voldoende bloed aanwezig in het ziekenhuis en hebben deze kinderen gelijk een bloedtransfusie gekregen. Ook hebben de andere kinderen die al dagen ernstig ziek zijn en aan het wachten zijn op bloed de nodige transfusie gekregen. In de middag zijn we samen met Sheila, Adina en twee andere zusters naar een afgelegen dorpje gereden. Voor de voorlichting begon, heeft Hans Sheila verrast met een heel leuk telefonisch bericht. In november mag ze samen met haar man twee weken naar Nederland komen. Haar reactie was geweldig, ze was dol gelukkig!!  Later op de middag hebben de mensen voorlichting gekregen over oogontstekingen, oogoperaties en anticonceptiemiddelen. Het was een hele leuke middag met veel gezang en gedans. 

Donderdag 20 juni 2019.

Vandaag waren er veel nieuwe gezichtjes op de afdeling. Gister middag zijn er weer veel kindjes met ontslag naar huis gegaan, maar ook weer veel kinderen binnen gekomen met malaria en anemie. We zijn zoals gewoonlijk gestart met het meten van de vitale functies. Na het rondje metingen is er een 5 jarig meisje buiten bewustzijn binnen gekomen met malaria. Bij het meten van de vitale functies had ze een lage saturatie, zo laag dat de meter de saturatie soms niet kon meten. We hebben gelijk zuurstof toegediend. Daarnaast hebben we ook gelijk de mond, neus en keelholte uitgezogen. Ik kreeg een beetje een flashback naar maandag. Dit meisje had een hele snelle ademhaling, het zag er precies hetzelfde uit als het jongetje wat het helaas niet heeft overleefd. Er is gelijk Artesonate toegediend waarna ze gelukkig heel langzaam opknapte. Verder lagen er een aantal nieuwe kindjes met anemie te wachten op een bloedtransfusie. Helaas was al het bloed in het ziekenhuis op waardoor er geen bloedtransfusies gegeven konden worden. Het gebeurd hier te vaak dat kinderen overlijden omdat er geen bloed aanwezig is. Het blijf moeilijk om te beseffen dat kindjes hierdoor niet geholpen kunnen worden, omdat ze de materialen of benodigdheden simpel weg niet hebben.. Zo zie je maar weer dat het verschil in landen heel groot kan zijn. In de middag hebben Fleur en ik onze stage opdrachten laten controleren door Sheila. Deze zijn goed gekeurd en volgende week zullen we dan ook ons certificaat ontvangen. Na het werk zijn we samen met Raphael naar een grote markt in de buurt geweest. Het was een leuke dag!

Vrijdag 21 juni / zaterdag 22 juni / zondag 23 juni 2019.

Vrijdag was het een regenachtige dag. Aan het einde van de middag zijn we bij de nonnen op bezoek geweest. We werden hartelijk ontvangen met cake en wat te drinken. Die cake smaakte goed, we hadden bijna de hele dag nog niks gegeten omdat we weer geen stroom hadden haha. Verder hebben ze ons nog wat uitleg gegeven over het werk in het ziekenhuis en in de kerk. Het was een hele gezellige middag!

Zaterdag hadden we Raphael, Adina, Sheila, Everson, William en Dominica uitgenodigd om te komen lunchen. Helaas hadden we nog steeds geen stroom en water dus moesten we de lunch verzetten naar de avond. Omdat het ontzettend jammer zou zijn als we het etentje niet door konden laten gaan hebben we een plan B bedacht. In de avond hebben we drie vuurtjes gemaakt waar we pannenkoeken op gemaakt hebben. Je wordt steeds creatiever zonder stroom en water haha. Het was een hele gezellige avond!!

Zondag stond de wekker al vroeg. Om 06:00 uur zijn we samen met Raphael op safari gegaan. Het was een klein national park ongeveer 3 uurtjes van Muona af. Het blijft ontzettend mooi om wilde dieren te zien. Na een leuke ochtend stond er in de middag nog kip op het programma. Samen met Moo en Lotte heb ik de kip geslacht en klaargemaakt om te eten. Wederom smaakte dit weer heeeeerlijk. 

Afgelopen week zijn we bezig geweest met de donaties voor het ziekenhuis. We hebben samen een enorm mooi bedrag opgehaald!! De afgelopen tien weken hebben we meegedraaid in het ziekenhuis. In deze weken hebben we gewerkt op verschillende afdelingen. Tijdens het meedraaien op de afdelingen zijn we enorme tekorten tegengekomen. Wij hebben onze prioriteiten opgeschreven en voorgesteld aan William, Raphael en Sheila. Door samen met hun in overleg te gaan hebben we gezamenlijk een lijst gemaakt en hieruit prioriteiten gesteld. Hier volgt later nog meer over. 

Het was een ontzettend leerzame maar leuke week! Volgende week staat alweer onze laatste week stage op de planning. We gaan er mooie week van maken!

Zikomo

Liefs Fleur